2016.06.05 苏有朋的广场舞 (ลานเต้นรำของซูโหย่วเผิง)
0.03 ไอหยา
0.04 ดาราดังมาแล้ว
0.07 ไม่ได้แล้ว พันกันแล้ว
0.08 ผมว่าพวกเขาประหลาดนะ
0.10 คุณไปที่ถนนเส้นไหนกับฉัน
0.13 ประเทศจีนมีสภาพสังคมที่เป็นเอกลักษณ์
0.15 ฉันมีถั่วแดงเหลืออยู่
0.17 คุณเก็บมันไว้สิ
0.19 อย่าให้ลมพามันไป
0.21 ไฮ ต้ามา
0.23 ต้ามา ชื่อนี้ได้มายังไง
0.25 คำนี้ก็เป็นคำเดี่ยวในภาษาอังกฤษ
0.26 คำว่า Dama
0.29 มันเป็นสภาพสังคมที่เป็นเอกลักษณ์ของจีน
0.37 ตอนที่ผมถ่ายโจ่วเอ่ออยู่
0.39 มีฉากหนึ่งที่เป็นลานกิจกรรมของชาวบ้านในเมืองเล็กๆ
0.45 เด็กนักเรียนกำลังเล่นบาส
0.47 ตอนแรกเรากำหนดให้ลานข้างๆเป็นต้ามาที่กำลังเต้นรำอยู่
0.54 แม้ว่าผมจะอยู่ที่จีนค่อนข้างนานแล้ว
0.56 แต่ว่าก็ยังมีมุมมองแบบคนภายนอกอยู่
0.59 ดังนั้นเรื่องเกี่ยวกับต้ามาก่อนหน้านี้
1.03 ผมค่อนข้างมีความเข้าใจแบบคนภายนอกอยู่
1.06 ไม่ได้มีความเข้าใจลึกซึ้งอะไร
1.07 ตอนที่ทำภาพยนตร์สารคดีเรื่องนี้
1.08 ก่อนที่จะเข้าใจพวกเขา
1.09 ผมคิดว่าพวกเขาประหลาด
1.10 เต้นท่าแปลกๆ
1.11 ดนตรีพอฟังแล้วก็รู้สึกว่าเชยไปนิด
1.17 แต่พวกเขาก็มีความสุขของตัวเอง
1.19 และก็ไม่สนใจสายตาของคนอื่น
1.22 ทำในสิ่งที่คนอื่นมองแล้วรู้สึกแปลก
1.28 เช่นคนเป็นหมื่นเต้นเพลงเสี่ยวผิงกว่อพร้อมกันอะไรแบบนั้น
1.31 ดังนั้นถ้าคนต่างชาติมองก็อาจคิดว่าโดดเด่นแบบแปลกๆ
1.35 คิดว่าประหลาดไม่ใช่ว่าผมมีอคติหรือเกลียดพวกเขานะ
1.38 มันเป็นเพียงความคิดแรกเท่านั้น
1.40 สำหรับการเป็นโปรดิวเซอร์คนหนึ่งแล้ว
1.42 ผมคิดว่าทุกคน
1.45 ไม่ว่าจะมีฐานะอย่างไร เติบโตในสภาพแบบไหน
1.48 ก็มีความคล้ายคลึงกันอยู่
1.50 มีเรื่องที่ไม่มีใครรู้
1.51 เรื่องที่ยุ่งยากในชีวิต
1.53 ปีนี้เป็นปีที่ครบ 14 ปีแล้ว
1.54 บางครั้งคุณเห็นฉันนั่งอยู่ในบ้าน
1.57 ไอหยา
1.58 ใจของฉันก็จะคิดไปว่าตอนนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง
2.05 คิดไปเรื่อยเปื่อย
2.09 ช่วงแรกๆของการถ่ายทำ
2.11 ก็รู้สึกว่า
2.13 พวกเราไปทำความรู้จักกับเรื่องราวเบื้องหลังของพวกเขาดีมั๊ย
2.16 จะได้กำจัดความคิดแบบเดิมๆของพวกเรา
2.21 อคติที่พวกเราใส่ลงไปให้คนบางคนหรือคนบางกลุ่ม
2.25 มีบางคนปฏิเสธคำว่า ต้ามา 2พยางค์นี้
2.27 หรือไม่ก็มีต้ามาบางคนเอง
2.29 อาจไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นต้ามา
2.31 คุณเอาคำว่าต้ามาฝังไว้ในหัวของผม
2.33 ให้ความรู้สึกค่อนข้างลำเอียงหน่อยๆ
2.35 พวกเขาก็ไม่ยินดีให้ความร่วมมือ
2.37 คุณน้าพวกนี้
2.39 เขาจะทำเรื่องแบบนี้
2.41 มันขึ้นอยู่กับสถานที่หรืออะไรเทือกนั้น
2.43 ต่อมาก็พบว่าชีวิตของพวกเขามีสีสันและสนุกมาก
2.46 ที่จริงแล้วพวกเรามีอิสระและมีแรงเยอะมาก
2.48 ไม่ใช่คนแก่แบบที่แบบที่พวกเราคิดกันไว้เลย
2.51 ไม่มีเรื่องแย่ๆที่ควรมีในชีวิตของคนในวัยนั้นเลยนะ
2.57 ฉากของเราในวันนั้น
3.00 พวกเขาชอบไปร้านกาแฟ
3.02 บางทีก็ไปพิซซ่าฮัทบ่อยๆ
3.05 ไปแมคโดนัล
3.06 เคยได้ยินว่าบางทีก็ไม่ได้ซื้ออะไร
3.10 แล้วนั่งเก้าอี้
3.15 ตอนแรกผมคิดว่าก็เหมือนกับการถ่ายภาพยนตร์ทั่วไป
3.17 ไม่มีผู้กำกับไม่ได้
3.18 ทีมของผมบอกกับผมว่า
3.20 คุณอยู่ตลอดนะ
3.21 มีหลายฉากมากเช่น
3.23 ตอนที่ทุกคนเต้นพร้อมกันที่ลาน
3.25 พอคุณไปทุกคนก็ไม่ได้ถ่ายละ
3.28 ทีมของผมไม่สนใจและดูถูกการดูแลและกำลังของผม
3.35 ผมทะเลาะกับพวกเขาไปหนึ่งยก
3.37 เมื่อผู้หญิงมาถึงวัยนี้
3.38 ที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
3.42 เม้าท์ได้ทุกเรื่อง
3.44 ถ้าเม้าท์กันไกลเกินไปแล้ว
3.46 ผมก็พยายามดึงเขากลับมา
3.47 เพราะบางเรื่องที่มันมากไป เขาก็ไม่ได้ใช้มัน
3.49 ที่ผมทำได้มากที่สุดก็คือเรื่องนี้แหละ
3.50 แต่ผมไม่ได้ยุ่งกับเนื้อหาที่เขาคุยกันนะ
3.52 คุณอยู่กับคนที่บ้าน คุณอยากหามั๊ยล่ะ
3.54 ไม่หา งั้นฉันก็ไม่หา
3.50 พวกเขาผ่านวัยที่ตั้งตารอเรื่องความรักมาแล้ว
4.00 พวกเขาก็จะคิดว่า
4.02 ผู้หญิงต้องมีอิสระ
4.04 ต้องมีอิสระทางการเงิน
4.06 จะพูดถึงเรื่องประมาณนี้บ่อยมาก
4.09 วิถีชีวิตของคนในวัยนั้น
4.12 มาๆๆ ถ่ายก่อนแล้วค่อยว่ากัน
4.14 หลังจากถ่ายไปแล้ว 20 วัน
4.16 ก็พบว่า 20 วันของเขาเหมือนกันทุกวัน
4.18 ชีวิตของพวกเขาวนไปวนมาอย่างน่าเบื่อ
4.21 ผมคิดว่าทุกคนมีความต่างกันไม่มากในแต่ละช่วงของชีวิต
4.24 เพียงแค่มันมีการวนที่ไม่เหมือนกันเท่านั้นเอง
4.29 ดังนั้นเรื่องจุกจิกเหล่านี้ในชีวิตของพวกเขา
4.31 หลังจากที่ตัดแล้ว มันจะแก้ยากนิดหน่อย
4.35 ยากตรงที่จะเสนอการดำรงชีวิตแบบนี้ออกมาได้อย่างไร
4.40 เรื่องราวร้อยพันที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน
4.43 ไม่ใช่ว่าทุกเรื่องที่ตั้งใจจะได้รับผลตอบแทนทั้งหมด
4.47 เรื่องทุกเรื่องจะต้องจบลงด้วยดี
4.49 พวกเราสามารถเห็นเรื่องแบบนี้ได้มากมายบนอินเตอร์เน็ต
4.52 ก็รู้สึกว่าสิ่งที่ดีที่สุดยังไม่มาถึง
4.54 ผมเชื่อว่าท้ายที่สุดแล้วผลลัพธ์อาจไม่ได้ดีเสมอไป
4.58 ต้องดูว่าภาพยนตร์ของคุณเป็นประเภทไหน
5.02 คุณอยากถ่ายทอดอะไรให้กับผู้ชม
5.04 ก็มีภาพยนตร์หลายเรื่องที่เป็นโศกนาฏกรรม
5.08 แต่มันก็มีความจริงอยู่ในนั้น
5.09 ผมคิดว่าการสร้างความหวังท่ามกลางความทุกข์ในชีวิต
5.14 พวกเขาจะคิดอย่างไรกับเรื่องนี้
5.15 คิดอย่างไรกับเรื่องเล็กๆ ที่วุ่นวายในชีวิต
5.18 หรือความยากลำบากในชีวิต
5.20 หลังจากนั้นก็เบ่งบานอย่างงดงาม
5.23 ออกผลที่สดสวย
5.24 ต้องนำเสนอเรื่องแบบนี้ออกมา
