10. 我 - wo
吹著午後的風
寂寞飛鳥停枝頭
離開不是多久
流浪就多久
許多話放心中
我想你都懂
問題來的時候
學梧桐扮沈默
昨夜你的夢中
淚眼婆娑
說你心疼我
一個人怎麼過
我 對自己說
不如意 過眼雲煙 拋在腦後
笑看人生 偶爾難過
我 站在風中
一出戲 歡喜悲傷 落幕之後
會有真愛等著我
หว่อ
ชุยเจออู่โฮ้วเตอเฟิง
จี๋ม้อเฟยเนี่ยวทิงจือโถว
หลีคายปู๋ซื่อโตวจิ้ว
หลิวลั่งจิ้วตัวจิ้ว
สี่ตัวฮว่าฝ่างซินโจง
หว่อเสี่ยงหนี่โตวโต่ง
เวิ้นถีหลายเตอซื่อโฮ้ว
เซียะอู๋โถงปั้นเฉินม้อ
จั๋วเยหนี่เตอโม้งจง
เล่เหยี่นผอซัว
ซัวหนี่ซินเถิงหว่อ
อี๋เก้อเหยินเจิ่นเมอกั้ว
หว่อตุ้ยจื้อจี่ซัว
ปู้หยูอี้กั้วเหยี่นหยินเหยีนเพาจ้ายเน่าโฮ้ว
เสี้ยวคั่นเหยินเซิงโอ่วเอ่อหนานกั้ว
หว่อจั้นจ้ายเฟิงจง
อี้ชูซี่ฮวนสี่เปซังรั่วมู่จือโฮ้ว
ฮุ้ยโหย่วเจินอ้ายเติ่งเจอหว่อ
ผม
ลมยามบ่ายที่พัดมา
นกบินอย่างเหงียบเหงามาหยดอยู่ที่บนกิ่งไม้
จากไปไม่ใช่ว่าจะนานนัก
แต่พเนจรจะนานกว่า
มีคำพูดมากมายเก็บไว้อยู่ในใจ
ผมคิคว่าคุณคงเข้าใจ
เมื่อปัญหามาถึง
เรียนแบบต้นอู๋ถงทำหน้าทำตาเป็นคนนิ่งเงียบ
เมื่อคืนในความฝันของคุณ
น้ำตาไหลพร่าน
กล่าวว่าในใจคุณรักผม
คนเดียวจะผ่านพ้นไปอย่างไร
ผมพูดกับตัวเองว่า
สิ่งที่ไม่สมดังปราถรนากระพริบตาก็เหมือนหมอกเฆมละทิ้งไว้ด้านหลัง
ยิ้มดูชีวิตมนุษย์บางครั้งเสียใจ
ผมยืนอยู่กลางลม
ลครฉากหนึ่งมีความยินดีมีความเศร้าโศกหลังจากปิดฉากแล้ว
จะมีรักแท้ค่อยผมอยู่