[04-มี.ค.-10] โหย่วเผิงให้สัมภาษณ์กับสถานีหยางซื่อ

[Alec Love Me]

Thanks, http://ent.qq.com/a/20100304/000536.htm

โหย่วเผิงให้สัมภาษณ์กับสถานีหยางซื่อ 4 มีนาคม 2010

โหย่วเผิงบอกว่า “ผมได้ปฏิเสธ “ตำแหน่งยืนตรงกลาง”กับทางสถานียางซื่อ”

คืนที่ซ้อมการแสดงนั้น ขณะที่นักข่าวเจอโหย่วเผิง เขาได้รออยู่ด้านหลังสุดของห้องรับรอง นั่งเหม่ออยู่บนเก้าอี้  นิ่งเงียบไม่พูดกับผู้จัดการส่วนตัว

นักข่าวเข้าไปทักเขา  โหย่วเผิงได้ตอบรับอย่างใจเหม่อลอย ว่า “สวัสดี” มองจากสายตาของเขาเห็นถึงความเหนื่อยหล้าของเขา  อาจเป็นเพราะที่เขาไว้หนวดคราว ในคืนนั้นบรรดา 3 คนดูเหมือนเขาหน้าซีดที่สุด

วันนั้นเขาได้ตอบรับนัดให้สัมภาษณ์กับนักข่าวเร็วเกินไป ตี 4 ของวันที่ 2 มีนาคม ทางนักข่าวได้รับจดหมายจากทางโหย่วเผิงอย่างตรงเวลา

ชิงเหนียนโจวม่อ : ตอนนั้นที่เสี่ยวหู่ตุ้ยต่างคนต่างบินนั้น วงในพวกคุณ 3 คนนั้น ได้มีการนัดหมายกันไหมว่า อนาคตจะมารวมตัวกันร้องเพลงอีก?

โหย่วเผิง : อื่ม ไม่มีนะ งานของพวกเรานั้นเป็นช่วงที่ไม่มีเสี่ยวหู่ตุ้ยแล้ว  ตลาดหรืองานมาเป็นตัวกำหนดเส้นทางของพวกเรา จะก้าวไปที่ไหนนั้นพวกเราแทบจะกำหนดอะไรไม่ได้เลย ได้เพียงไปตามโชคชะตา

ชิงเหนียนโจวม่อ : จะเล่าเรื่องราวอดีต “บินไปอย่างสบายใจเลย” ได้ไหม?

โหย่วเผิง : ตอนนั้นจื้อเผิงไปเกณฑ์ทหาร จริงๆแล้วตัวเองก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากมาย เพราะคุณก็ทราบว่าตอนนั้นผมอายุยังน้อย เรื่องการจากกันนั้น  ตอนแรกๆก็ไม่ค่อยเข้าใจมันเท่าไร รอจนถึงช่วงคอนเสิร์ด ไจ้เจี้ยน  ถึงจะรู้สึกว่าคงจะไม่มีโอกาสได้ร้อง “ชิงผิงก่อเล่อเหยียน” อีก จนตอนนั้นบนเวทีไม่สามารถที่จะกลั้นอารมณ์ตัวเอง

[Alec Love Me]

ชิงเหนียนโจวม่อ : เสี่ยวหู่ตุ้ยในตอนนั้น พวกคุณ 3 คนมีจุดเด่นด้อยอะไรบ้าง?

โหย่วเผิง : อู่ฉีหลงอายุแก่สุด ในช่วงนั้น เขาเป็นคนที่อารมณ์หนักแน่น นอกจากนี้ บุคลิกบนเวทีของเขานั้นดีมาก  มีแววเป็นซุเปอร์สตาร์มากๆ  และเป็นคนที่มีเสน่ห์ ส่วนจื้อเผิงเก่งเรื่องเต้น เรียนรู้เร็ว  ร้องเพลงก็มีอารมณ์ท่าทางมากๆ จนเห็นชัดว่าบนเวทีนั้นเขาเป็นคนที่เต้นได้เก่งมากทีเดียว

ส่วนผมนั้นคงจะให้เวลากับการเรียนมากกว่า ฉะนั้นตอนนั้นในเสี่ยวหู่ตุ้ยนั้น  ให้คนรู้สึกว่าเก่งเรียนเก่งแสดง


ชิงเหนียนโจวม่อ : บรรดาเพลงทั้งหมดของเสี่ยวหุ่ตุ้ยนั้ คุณชอบเพลงไหนมากที่สุด เพราะอะไร?

โหย่วเผิง : คนที่ผลักดันอยู่ด้านหลังของเสี่ยวหู่ตุ้ยถึงจะเป็นคนที่น่ายกย่อง  ในทุกช่วงและทุกเรื่องของเสี่ยวหู่ตุ้ยนั้น  ล้วนได้สร้างเสียงเพลงที่ไพเราะออกมา หากเปรียบกับวันนี้ มันเป็นสิ่งที่เหมาะกับเสี่ยวหู่ตุ้ยแล้วแฟนๆของเสี่ยวหุ่ตุ้ยด้วย  อยากจะขอขอบคุณผู้สร้างเสี่ยวหู่ตุ้ยแล้วผู้ผลักดันด้วย

เพลงคลาสสิกของเสี่ยวหู่ตุ้ยนั้นเยอะมากๆ ผมไม่สามารถจะบอกว่าชอบเพลงไหนมากที่สุด หากว่าวันนี้คุณจะบีบให้ผมเลือก  เพลงที่ผมคิดได้ทันทีนั้น เป็นเพลง “ฟ่างซินชี่เฟย” อยากจะพูดกับแฟนคลับและเพื่อนๆที่ร่วมโตมาด้วยกันว่า พวกเราไม่สามารถจะย้อนกลับไปเป็นอย่างสมัยอดีตที่หน้าใสๆอย่างนั้นได้ แต่ก็อย่าเสียใจ พวกเราจะสร้างอนาคตที่ดีกว่าเก่า ไม่ใช่หรือ?



ชิงเหนียนโจวม่อ : เสี่ยวหู่ตุ้ยได้อยู่ในใจของแฟนคลับมันนานมากๆเลย มันเกินกว่าที่พวกคุณได้คิดไว้ไหม?

โหย่วเผิง : ผมได้ฟังสิ่งเรื่องราวมากมายจากคนที่ได้ร่วมโตมาด้วยกัน ทั้งประทับใจและภูมิใจ ราตรีตรุษจีนปีนี้มีการตอบรับที่ใหญ่มากอย่างนี้ มันเกินความนึกคิดของพวกเราจริงๆ ผมอยากจะบอกกับแฟนคลับเสี่ยวหู่ตุ้ยว่า พวกเราล้วนเป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกัน พวกเรายังจะเคียงข้างช่วยเหลือกันต่อไป ขอบคุณทุกคน

ชิงเหนียนโจวม่อ : ช่วงเวลาที่เสี่ยวหุ่ตุ้ยแยกกันต่างคนต่างบินนั้น ทุกย่างก้าวของคุณนั้นเดินไปอย่างไม่บ่น ไม่เสียใจเลยหรือเปล่า?  สิ่งที่คุณรู้สึกเสียดายที่สุดคืออะไร?

โหย่วเผิง : ทุกย่างก้าวที่เดินนั้น  ตอนนั้นคิดว่าเป็นการเลือกที่ดีที่สุด และตัวเองก็ได้ทำอย่างสุดกำลัง  ชะตาจะพาคุณไปในทางที่ชีวิตคุณจะไป  หลายอย่างนั้นเรื่องร้ายกลับกลายเป็นดี เรื่องดีกลับกลายเป็นร้าย ไม่มีใครรู้หรอกว่าสุดท้ายจะเป็นอย่างไร

ชิงเหนียนโจวม่อ : การรวมตัวกันอีกในงานราตรีตรุษจีนปีนี้นั้น  สิ่งที่ประทับใจและยังอยู่ในใจคืออะไร?

โหย่วเผิง : ได้สร้างความอัศจรรย์อีกรอบให้กับเสี่ยวหุ่ตุ้ย พวกเราทั้ง 3 คนล้วนได้พิทักษ์ปกป้องสปิริต  และความเป็นเกียรติของเสี่ยวหู่ตุ้ยไว้  นอกจากจะขอบคุณฝ่ายจัดงานและแฟนๆที่โหวตให้แล้ว ส่วนตัวก็ยังรู้สึกภูมิใจมากๆเหมือนกัน

[Alec Love Me]

ชิงเหนียนโจวม่อ : คุณจำได้ไหมว่า การรวมตัวครั้งนั้นกับครั้งก่อนหน้านี้นั้นมันเว้นห่างกี่ปี?

โหย่วเผิง : การรวมตัวกันในครั้งที่แล้ว เป็นคอนเสิร์ดที่เซี่ยงไฮ้เมื่อปี 2002 พวกเขา 2 คนเป็นแขกวีไอพีที่มาให้กำลังใจผม  ตอนนั้นเวลากระชั้นชิดมาก ไม่มีเวลาซ้อม หากเปรียบแล้ว การแสดงครั้งนี้  น่าจะสื่อถึงการแสดงของเสี่ยวหู่ตุ้ยมากกว่า

ชิงเหนียนโจวม่อ : ครั้งนี้ได้คงรูปแบบทุกอย่างของเสี่ยวหู่ตุ้ยไว้นั้นเป็นความคิดของใคร?

โหย่วเผิง : จริงๆแล้วเริ่มแรก  ที่สถานียางซื่อมาเชิญผมนั้น  พวกเขาได้เสนอให้ผมยืนตรงกลาง แต่ผมกับผู้จัดการส่วนตัวได้ปฏิเสธไป รูปแบบเป็นความคลาสสิกของเสี่ยวหู่ตุ้ย พวกเรา 3 คนไม่จำเป็นต้องมาตกลงกัน  แน่นอนต้องคงความเดิมไว้

ชิงเหนียนโจวม่อ : ตอนซ้อมการแสดงนั้นทุกคนฟังใครพูด?

โหย่วเผิง : ตอนซ้อมนั้น หลักๆคือ หวนระลึกท่าเต้นในอดีต จื้อเผิง เป็นคนที่จำได้ดี ฉะนั้นท่าที่ผมกับฉีหลงจำไม่ได้ก็ถามเขา เราต่างช่วยกันและกัน และส่วนที่เติมเสริมเข้ามานั้น เป็นอาจารย์สอนเต้นมาสอนเรา และบวกความคิดของพวกเขาไปด้วย

ชิงเหนียนโจวม่อ : หลังจากที่เสี่ยวหู่ตุ้ยได้ขึ้นแสดงแล้ว  กระแสสุดฮอตอีกครั้ง ก่อนหน้านี้คุณเคยคาดคิดไว้ไหม?

โหย่วเผิง : ไม่เคยคิดว่ามันจะฮอตขนาดนี้ บรรยายกาศอย่างนี้  ใช่ว่าจะมีให้เห็นบ่อยๆ คำว่าเสี่ยวหุ่ตุ้ย นั้น เป็นคำที่สร้างปฏิหารย์จริงๆ

[Alec Love Me]

ชิงเหนียนโจวม่อ : คุณเคยพูดว่า ไม่ชอบเดินซ้ำอดีต  ชอบแสวงหาสิ่งใหม่ๆและการเปลี่ยนแปลง  ปีนี้หลักๆ คิดอยากทำอะไรบ้าง?

โหย่วเผิง : ครึ่งปีแรกนั้นคงจะมีภาพยนตร์ที่ตัวเองแสดงเป็นตัวหลัก 2 เรื่องจะฉาย จะมีการไปโปรโมท  นอกจากนี้ยังมีอีกเรื่องที่จะเปิดกล้อง เป็นเรื่องที่ในประเทศไม่มีใครเคยสร้างเลย มีบางอย่างคล้ายกับเรื่องเฟิงเซิง มันมีความลี้ลับแฝงอยู่ ดึงผู้ชมอยากชมถึงจบ ตอนจบนั้นจะทำให้คุณตื่นเต้นมากๆ

ชิงเหนียนโจวม่อ : การรวมตัวอีกครั้งของเสี่ยวหู่ตุ้ยนั้น จะเปลี่ยนแผนงานของคุณไหม? แล้วพวกคุณ 3 คนจะมีโอกาสร่วมงานในด้านการแสดงบ้างหรือเปล่า?

โหย่วเผิง : เหตุเพราะเรื่องตารางเวลา   เรื่องทัวร์คอนเสิร์ดนั้นเป็นไปไม่ได้แน่นอน แต่ผมหวังว่าอนาคตเสี่ยวหู่ตุ้ยจะได้รวมกันในงานการกุศล  เช่นการระดมเงินการกุศล เป็นต้น อยากจะนำพวกเราที่อยู่ในยุคของเสี่ยวหู่ตุ้ยนั้น  ทำในสิ่งที่เป็นบุญกุศล เรื่องร่วมงานด้านการแสดงนั้นตอนนี้ยังไม่มีโครงการ

ชิงเหนียนโจวม่อ : ได้ยินว่าจากนี้ไปงานหลักของคุณจะเป็นภาพยนตร์  คุณมีเป้าหมายอะไรกับงานการแสดงของคุณไหม?  นักแสดงหรือนักร้องนั้น คุณประทับใจใครบ้าง?

โหย่วเผิง : นักแสดงในดวงใจผมนั้นเป็น จางหันอี๋  ผมฝันว่าวันหนึ่งผมจะเป็นได้อย่างเขา เป็นนักแสดงที่ดีมากๆ  เขาไม่จำเป็นต้องใช้วิธีที่ไม่สวยงามมาทำให้ตัวเองมีชื่อเสียง หากสามารถเลือกได้  ผมไม่อยากจะให้เป็นข่าว  ผมชอบอะไรที่มันเงียบๆ ขอให้แสดงให้ดีก็พอแล้ว แต่ผมเองก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

ชิงเหนียนโจวม่อ : ในใจคุณนั้น งานสำคัญหรือชีวิต(ความรัก)สำคัญ?

โหย่วเผิง : ผมบอกกับตัวเองตลอดว่า ชีวิต สำคัญ  แต่ว่ามันดูเหมือนว่า การงานนั้นมันกินเวลาชีวิตผมไปมากพอสมควร