10. วันเวลาในระหว่างการติวเข้ม (DAYS DURING TUITIONS)
ห้า โมงเย็นหลังเลิกเรียน ผมต้องรีบไปติวให้ทันตอน 6 โมงเย็นจนถึงเวลา 3 ทุ่ม หลายคนจะมองหาที่กินอาหารรองท้องก่อนเข้าเรียนไม่ว่าจะเป็นร้านก๋วยเตี๋ยว ใกล้สถานีรถไฟ จากนั้นก็นำน้ำหรือเครื่องดื่มเข้าไปทานต่อในห้องเรียนด้วย ทุก ๆ ร้านจะมีคนแน่นมาก เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะว่ามันราคาถูกและยังเป็นราคาที่เหมาะกับนักเรียนด้วย หลังจากเบียดเสียดกับคนอื่น ๆ ไปจนถึงห้องเรียน ผมก็รีบไปจองที่ หรือบางทีก็นั่งหลับ หรือดื่มน้ำจากเครื่องคูลเลอร์ แม้แต่นั่งคุยโม้กับเพื่อน ๆ ไปจนถึงการทบทวนบทเรียนก่อนติว ในบางวันช่วงปิดเทอมฤดูหนาวก็มีชั่วโมงติวในรอบเช้าและรอบบ่ายบ้าง ดังนั้นผมจึงต้องรีบเดินทาง โดยการรีบไปขึ้นรถประจำทางไปทางนู้นหรือทางนี้เพื่อให้ทันเวลา ทุก ๆ คนนั้นก็ต้องการที่นั่งดี ๆ เวลาติวหนังสือกับอาจารย์ดัง ๆ ใครมาเร็วก็ได้นั่งหน้า ส่วนคนไหนที่มาช้าก็ได้ที่นั่งหลังหรือที่เหลือไป ห้องติวนั้นมักจะอบอวลไปด้วยกลิ่นแปลก ๆ ชื้น ๆ ซึ่งจะได้กลิ่นเวลาที่ฝนตกหรือหลังจากมีการเล่นบาสมาก่อน
พอหมด เวลาติว ซึ่งใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงไม่เกินนั้น ปกติผมก็จะกลับบ้านด้วยรถบัสจากถนน Chongqing east road เพื่อไปยังถนน Zhonghua road หรือไปที่ถนน Buoai road แล้วก็เดินไปขึ้นรถบัส หากในวันนั้นมีคนเยอะ มีนักเรียนจากชั่วโมงติวตอนกลางคืนบางคนและหลายคนที่เรียนเหมือนผม พวกเราจะเดินออกจากทางเดินแคบ ๆ แล้วออกไปสู่ฝูงชนเพื่อไปขึ้นรถด้วยกัน เมื่อขึ้นไปบนรถบ้างก็ได้ที่นั่ง หรือบ้างก็ห้อยโหนไปตามแรงเหวี่ยงของรถ และเมื่อมีคนลงตามป้ายต่าง ๆ หลายคนก็ได้เข้านั่งแทนเป็นอย่างนี้ไปตลอดทาง
คุณ เชื่อมั้ยไม่มีใครจำผมได้เลย เพราะว่าตอนนั้นผมหยุดร้องเพลงมาเป็นปีแล้ว ดังนั้นผมก็เลยไม่เป็นหัวข้อสนทนาของใครอีกต่อไป ทำให้เวลาที่ผมอยู่กับคนอื่น ๆ ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนธรรมดา ไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นเลย ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกสงสัยเหลือเกินว่าอะไรที่ทำให้ผมทำอย่างนี้มาได้เป็นปี ๆ ผมเองก็เหมือนกับคนอื่น ที่กังวลเกี่ยวกับการสอบมากจนลงเรียนติวทุกวิชา วันหยุดของผมก็เต็มไปด้วยตารางการติว ซึ่งได้จากการเปรียบเทียบโรงเรียนกวดวิชาและอาจารย์ที่สอนว่าที่ไหนดีกว่า กัน ที่ไหนดีที่สุด ทุกคนรู้ว่าสิ่งเค้าได้จากการทบทวนนั้นมากน้อยแค่ไหน
ไม่ มีใครสามารถเรียนแทนกันได้ ทั้งคุณและสมองของคุณจะต้องพร้อมที่จะรับรู้ทุกสิ่งทั้งที่ยากและง่าย ผมเรียนกวดวิชาเคมีที่ถนน Zhongxiao north road บนชั้น 7 ของภัตตาคาร Tiancheng restaurant หลังจากเลิกเรียน ผมจะใช้บันไดเพื่อลงมายังชั้นล่างแทนการใช้ลิฟท์ ระหว่างทางก็จะคุยเล่นไปกับคนอื่น ๆ แล้วก็จะแยกย้ายกันไปเมื่อมาถึงชั้นล่าง ในขณะเดินอยู่นั้น ผมก็จะพยายามชวนเพื่อน ๆ ให้ไปหาอะไรกินด้วยกันหรือเดินไปขึ้นรถด้วยกัน เพราะว่าผมไม่อยากเดินกลับคนเดียวหรือแปลกแยกจากคนอื่น
