6. Benefactor 2 (ผู้มีพระคุณตอน 2)
Ms. Zhang Fengying เคยได้ยินเรื่องราวของผมมาเรียบร้อยแล้วในช่วงม. 5 เธอบอกผมว่าเธอไม่รู้จะช่วยเหลือผมอย่างไรดี (ก็ผมมันดาราใหญ่) และต้องการที่ปฏิบัติกับผมให้เหมือนกับที่ทำกับคนอื่น ๆ แต่ผมรู้ว่าเธอใช้เวลาไปอย่างมากในการช่วยเหลือผมผ่านทางการสอบต่าง ๆ ผมทำคะแนนได้ถึง 99 เต็ม 100 ตอนอยู่ม. 4 ซึ่งเป็นคะแนนที่สูงที่สุดในชั้นเรียน ซึ่งนั่นก็ทำให้อาจารย์พากันเชื่อมั่นในตัวผม พยายามสนับสนุนและช่วยเหลือผมเพราะหลังจากนั้นเกรดผมก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ผมเป็นคนซื่อ ๆ ดังนั้นเธอก็เลยใช้วิธีง่าย ๆ เพื่อทำให้ผมมีความต้องการที่จะทำงานหนักด้วยความมั่นใจ Ms Zhang Fengying (อาจารย์เก่าของผม) สอนวิชาเคมีในช่วงม. 5 ผมขาดเรียนบ่อยมากเพื่อไปถ่ายหนัง แต่ด้วยความช่วยเหลือของเธอผมถึงสอบได้ที่ 21 ของห้อง เธอแปลกใจมากเมื่อผมสอบได้คะแนนดีในการทดสอบประจำเดือน และก็เลยพูดชื่นชมผมว่าเป็นคนที่มีพรสวรรค์ ผมเริ่มทำงานหนักในช่วงม. 6 ทำให้ผลการเรียนของแย่มากในช่วง 3 เดือนแรกของการเรียน ผมแทบเป็นบ้าไปเลย ไม่มีใครสามารถสอนอะไรให้เข้าหัวผมได้สักอย่าง ในหัวผมว่างเปล่าแล้วก็ไม่มีสมาธิอีกด้วย พวกเราต้องทำรายงานทุกอาทิตย์ ผมอยากจะขอบคุณ Ms Zhang Fengying สำหรับความอดทนของเธอที่มีต่อผม ผมขี้โมโหขึ้น เพราะต้องเรียนหนัก บางครั้งผมก็จะเขียนลงในสมุดว่า “ผมอยากตาย” ในสัปดาห์นี้และพอสัปดาห์หน้าก็จะเขียนว่า “ขอบคุณครับคุณครู, ผมรู้สึกมีความหวังและก็มั่นใจมาก” ฯลฯ เธอจะมีความสุขเมื่อผมสุข และจะคอยปลอบใจเมื่อผมเศร้า มีละคร sitcom เรื่องหนึ่ง (ชื่อว่า Who Killed The Big Star) หลังจากนั้นผมก็เขียนว่า “Who Killed The Big Star (ใครฆ่าดารา) , ผมอยากตาย, ผมอยากให้พวกคุณรู้ว่าแรงกดดันจากสังคม, ความเอาใจใส่ของแฟน ๆ ทุก ๆ อย่างคือแรงกดดันสำหรับผม” ผมกลัวมากที่จะได้รับจดหมายให้กำลังใจจากแฟน ๆ ทำให้ผมรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า บางคนก็ส่งตรงมาที่โรงเรียนเลย แต่ก็มีอีกมากที่โทรมาที่โรงเรียนด้วย จดหมายและข้อความเหล่านี้พยายามที่จะส่งให้ถึงมือผมในทุก ๆ ทาง ซึ่งผมคงไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้เลย
