Beijing Youth Weekly” 20070301 – No.597
ซูโหย่วเผิงอยากจะมีร่างกายที่สมบูรณ์แบบเป็นหนุ่มฉกรรจ์
หน้ากล้องอย่างซูโหย่วเผิงได้โปกมือบอกว่าไม่เคยมีภาพลักษณ์ของไกวๆหู่เลย ได้ไว้หนวดเครา ตัวมอมแมมนิดหน่อย มีเส้นผมที่ห้อยลงมาอย่างยุ่งเหยิงหน่อยๆ เห็นถึงอารมณ์ที่โหดทารุณ ได้เขียนถึงความเป็นที่ซ้อนเล้นของความเป็นชาย ชุดที่ทันสมัย ได้มีท่วงทำนองที่ไม่ปกติ นี่เป็นภาพที่โหย่วเผิงมอบให้กับเรา พูดว่าใหม่ คือพวกเราคุ้ยเคยกับภาพวันวานของเขาในไกวๆหู่เกินไป เขาที่ต่อหน้าเรานั้นยังต้องมีคนใช้เวลาในการยอมรับเขาด้วย แต่ว่าสำหรับตัวเขาเองนั้นคุ้นเคยแล้ว และทั้งยังชอบ เพราะเขารู้สึกว่าภาพอย่างนี้นั้นใกล้เคียงกับความเป็นตัวเองมากกว่า ชีวิตนั้นปล่อยไปตามอิสระซูโหย่วเผิงในวันนี้ เป็นคนหนึ่งที่เคยผ่านเป็นคนดังในวัยเด็ก และเริ่มต้นนับศูนย์ใหม่ทั้งการงานและชีวิต
ผู้ชายแห่งสามสิบสี่ปี แช๊ก (เสียงไฟกล้องถ่ายรูป) ได้ตามและติดกับเสียงของช่างภาพ โหย่วเผิงได้มีภาพที่ไม่เหมือนกันออกมา การเปลี่ยนแปลงที่เร็ว สิ่งที่มองเห็นได้คือความมีชีวิตชีวา รูปมิติ ภาพลักษณ์ ตัวตนจริงๆของซูโหย่วเผิง