ซูโหย่วเผิงไม่เป็นไกวๆหู่อีกต่อไป
ไม่ได้ดูรายการราตรีไหว้พระจันทร์ และไม่รู้ข่าวว่าเสี่ยวหู่ตุ้ยจะมาร่วมกันอีกครั้ง เสียดายมากที่ตกข่าว ไม่งั้นก็คงจะเริ่มต้นด้วยการมีความหวังที่แรงกล้า และได้จบลงด้วยความผิดหวังที่ยิ่งใหญ่ สิ่งที่ผิดหวังคือมองเห็นเสี่ยวหู่ตุ้ยที่สิบกว่าปีได้มารวมตัวกัน ผิดหวังคือการที่ไม่ได้เห็นไกวๆหู่ที่ฉันชื่นชอบที่สุด
เพิ่งได้เข้าไปในเว็ปของโหย่วเผิง ได้อ่านการวิจารณ์หลายๆข้อความ แน่นอนมีหลายๆเรื่องที่เขียนนั้นมันทำร้ายจิตใจกัน
ฉันเป็นแฟนคลับที่ซื่อสัตย์คนหนึ่ง หากจะพูดเอ่ยถึงความห่วงใยที่มีต่อเสี่ยวหู่ตุ้ยแล้ว ใช่เขียนคงจะเขียนไม่จบ ความรู้สึกอย่างนั้นได้แต่เก็บไว้ในใจ รับรู้คนเดียว ไม่ว่าจะหวาน ขม เปรี้ยว หรือสุขหรือเจ็บปวด
ฉันชื่นชอบไกวๆหุ่มากๆ แม้ฉันจะอยู่ในวัยที่ไม่รู้ว่ารักคืออะไร แต่ฉันก็ได้หลงรักเขาแล้ว ความชื่นชอบอย่างนั้น เป็นอะไรที่ง่ายๆเหมือนกับน้ำบริสุทธิ์แก้วหนึ่ง มันใสๆ ไม่มีสิ่งสกปกใดๆ เมื่อเห็นเขาแล้ว มันทำให้ฉันมีแรงใจที่ไม่รู้มาจากไหน แรงใจอย่างนี้มันช่วยฉันสอบจากมัธยมต้นสู่มัธยาปลาย และจากมัธยมปลายสู่มหาลัย จากมหาลัยสู่สังคม จากสังคมสู่โรงเรียน มาจนถึงวันนี้
ฉันสามารถโอ้อวดได้เลยว่า ฉันเป็นคนวัยยุคเสี่ยวหู่ตุ้ย เสี่ยวหู่ตุ้ยสามารถเป็นตัวแทนของยุคสมัยหนึ่ง เด็กในสมัยนั้น ขอเพียงได้ยินเพลง หู่เตียเฟยยา ไจ้เจี่ยน หรือ อ้าย ต่างก็ถึงกับน้ำตาคลอเบ้า นั่นเป็นการหวนความทรงจำในอดีต เป็นความรู้สึกที่คนสมัยนี้ได้ยินเพลงของโจวแจ๋หลุน หรือหวังลี่หงแล้วสัมผัสความรู้สึกไม่ได้เลยอย่างนั้น
ฉันชื่นชอบไกวๆหู่ แต่ไม่ใช่โหย่วเผิง เพราะโหย่วเผิงไม่ได้เป็นไกวๆหู่ในอดีตอีกแล้ว ฉะนั้นใจที่ชื่นชอบนั้นคงจะสิ้นสุดตรงเสี่ยวหู่ตุ้ย แต่ครั้งแรกที่เจอโหย่วเผิงนั้น ความทรงจำไม่ได้ตื่นเต้นอะไรเลย แต่กลับกลายเป็นความนิ่งและใกล้ชิด ความรู้สึกเหมือนกับได้พูดคุยกับเพื่อนเก่าคนหนึ่ง เป็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานแล้วอย่างนั้น
งานราตรีเทศกาลไหว้พระจันทร์ขาดเพียงไกวๆ นี่ถึงจะเป็นการเสียใจจริงๆของแฟนเสี่ยวหู่ตุ้ย หากดูจากเวลานี้ นี่เป็นการสร้างขึ้นมาหลอก หรือว่าเป็นความว่างเปล่า เพราะเวลาผ่านไปทุกอย่างก็จะเปลี่ยนไป เสือน้อยสามตัวก็ไม่ได้เป็นเสือน้อยในใจของพวกเราแล้ว หลังจากที่พวกเขาแยกกันต่างก็เดินเส้นทางของตน และต่างก็ประสบความสำเร็จ โดยเฉพาะไกวๆหู่ หากเขาจะตั้งใจจะเปลี่ยนภาพลักษณ์ แต่ในใจของทุกคนเขายังเป็นไกวๆหู่แล้ว ก็คงทำให้เขาผิดหวังเหมือนกัน คนไม่สามารถจะหยุดอยู่กับอดีต โดยเฉพาะเขาที่แสวงหาแต่การเปลี่ยนแปลง
ความตั้งใจของเขานั้นมีวัตถุประสงค์เหมือนกัน หากจะพูดถึงเรื่องความตั้งใจพยายามของเขา เขาก็ยังเป็นผู้สืบทอดไกวๆหู่ “ ขยันอ่าน ขยันทำ ขยันเรียน นายสิบก็เป็นนายพลได้” แต่สายเลือดเขาแท้จริงไม่ได้เป็นไกวๆ เขาเป็นคนที่ดื้อ ขณะที่เราได้เห็นธาตุแท้อีกหน้าหนึ่งของเขา ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะเป็นไกวๆหู่อีกต่อไป หลายปีที่เขาได้เป็นเสี่ยวไกว มันคงจะเหนื่อยมาก คนเราจะอยู่ทำเพื่อคนอื่นตลอดไม่ได้ ท้ายสุดก็ต้องเป็นตัวของตัวเอง อย่างไรก็ตามฉันเองก็ยังรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เพราะลักษณะผู้ชายที่ฉันชอบน้อยลงไปหนึ่งคน หรือว่าแบบที่ฉันชอบนั้น ในโลกนี้คงไม่มี ฮ่าๆ หรือว่ามันเป็นเพียงความรู้สึกในใจของฉัน เป็นความรู้สึกที่เพรอเฟรก
ท้ายสุดโหย่วเผิงก็ได้เป็นตัวของตัวเอง สำหรับสิ่งที่เขาแสดงออกมาทั้งหมดนั้น ฉันเข้าใจได้ และไกวๆหู่ในใจของฉันนั้น ขอให้มันบินไปกับความทรงจำก็แล้วกัน ไกวๆหู่ลาก่อน ขอให้โหย่วเผิงโชคดี
