ผู้เขียน หัวข้อ: ESSAY 16: COME ON! ENGLISH!  (อ่าน 7472 ครั้ง)

Alec Love Me

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 13954
    • ดูรายละเอียด
ESSAY 16: COME ON! ENGLISH!
« เมื่อ: ตุลาคม 13, 2010, 11:30:54 AM »
ESSAY 16: COME ON ! ENGLISH ! กลับมาที่อังกฤษ

พวก เราถูกทำเตือนให้นึกถึงการที่ไม่อยู่ในห้องที่มีแอร์มากนักเหมือนกับการสอบ ที่อยู่ใกล้เข้ามา ดังนั้นเพื่อเป็นการปรับอุณหภูมิร่างกายให้เหมาะกับห้องโถงที่ใช้ในการสอบ ผมเคลื่อนย้ายหนังสือทั้งหมดกับโต๊ะไม้, โคมไฟตั้งโต๊ะ เตียงทหารแข็ง และเครื่องเสียงไปยังห้องใต้หลังคาที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ หนังสือทั้งหมดถูกส่งมาอย่างง่ายๆ. มันเป็นห้องที่ถูกแยกจากโลกภายนอกปราศจากการติดต่อสื่อสารในที่นี้หมายถึง จากสมาชิกในครอบครัวเพื่อที่จะอยู่คนเดียว เมื่อรู้สึกเหนื่อยผมจะปิดไฟทั้งหมดและเปิดหน้าต่างอออกและมองไปในคืนฤดู ร้อนที่สวยงามในความมืด. ในเวลานี้, เปิดเครื่องเสียงที่เช่ามาและเปิดเพลงเบาๆไปรอบๆและไม่ทำอะไรทั้งสิ้น. มีเพลงที่ผมชื่นชอบ[ชื่อเพลงว่า Nothing Compares To You] ที่ร้องโดยนักร้องหญิงชาวไอร์แลนด์ซึ่งช่วยลดความเครียดของผม. ผมเรียนถ้อยคำภาษาอังกฤษจากเพลงตะวันตก.

ผมมีสมุดโน๊ตเล่มหนึ่งซึ่ง มีถ้อยคำภาษาอังกฤษหรือประประโยคติดตัวอยู่ตลอดเพื่อที่ผมจะได้อ่านเมื่อ ผมกำลังรอรถบัส ก่อนอาหารหรือในห้องพักผ่อน ซึ่งใช้ในการที่จะเปรียบเทียบการใช้ระหว่างคำนามกับคำกริยา. เพื่อนๆได้ทำอย่างนี้และได้พบว่ามันมีประโยชน์ด้วย. มากกว่าที่ผมจะไปเปิดพจนานุกรมเพื่อหาคำศัพท์ในเนื้อเพลง, และเขียนคำแปลด้วยปากกาสีแดงในการเช็คคำ, โดยหวังว่าพจนานุกรมจะเต็มไปด้วยรอยจด. นักเรียนบางคนพยายามที่จะท่องจำโดยการอ่านมันเพื่อที่จะพัฒนาจำนวนศัพท์. นักเรียนบางคนคุยว่าพวกเขาสามารถท่องคำศัพท์ที่ขึ้นต้นด้วย A ส่วนหนึ่ง, ซึ่งสร้างความสับสนให้คุณในตอนแรกแล้วตามด้วยคำศัพท์จะปะปนกันหมด, ซึ่งวิธีนี้ผมไม่แนะนำ. ประโยคอังกฤษมากมายที่ได้ถูกสอนมาใน 3 ปีนี้ มีลักษณะคล้ายๆกัน. ความจำทั้งหมดที่สอนในตอนแรกสับสน, ดังนั้นพวกเราจึงได้รับว่าอะไรควรจะถูกทบทวนก่อนเพื่อที่จะพวกเราจะจบไปโดย ไม่ได้อะไรเลย.

ผมพยายามที่เปรียบเทียบอย่างตรงๆ แม้ว่ามันจะใช้เวลานาน(สับสนมากกว่ามันคืออะไร, มากกว่าสิ่งที่ผมต้องการจะเคลีย์) . การออกเสียงคำๆหนึ่งแต่จะแตกต่างในความหมาย, การใช้ไวยากรณ์หรือความหมายแตกต่างกันเพียง 1 ตัวหนังสือ. ผมพยายามจะแก้ปัญหาทั้งหมด. ชั่วโมงการเรียนภาษาอังกฤษของพวกเรา มีการทดสอบหลายอย่าง(การอ่าน, การเติมคำลงในช่องว่าง)ซึ่งได้สอนคำและประโยคมากมายโดยนักเรียนบางคน ต้องจดสมุดเพื่อจะทบทวน.

ประโยคทุกๆประโยคมีความแตกต่างกันในกริยา และคำนาม, ผมพูดออกไปหลายคำ เช่นคำว่า relay on, rely on .. บางครั้งผมจะทำอย่างที่ตาของผมมืดมิดดูเหมือนคนโง่. แต่อย่างไรก็ตามการเผชิญหน้ากับคำที่เหมือน relay ___ , ผมเติม On ลงไปได้อย่างง่ายดาย. เพื่อที่จะเกิดความแม่นยำและรวดเร็วในการตอบครั้งหนึ่งต้องการการจดจำและฝึก เขียน, ดวงตา การตอบรับของสมองและไม่มีตัวเลือกอื่นๆ.