2. การเรียนและการงานของไกวๆหู่
มุมมองคุณค่านั้นไม่สามารถสมดุลกัน เคยนำความลำบากมาให้กับนักเรียนมัธยมปลายอย่างโหย่วเผิง เขากล่าว “เทอมที่สองของ ม.6 นั้นมีการสอบ สอบครั้งแรกนั้น ก็รู้สึกว่าผลการสอบของตนนั้นไม่เลวเลย ยังอยู่ในอันดับต้นๆ แต่ผมในตอนนั้นเป็นคนน้อยเนื้อต่ำใจมาก เพราะขาดความมั่นใจในตัวเอง ในสภาพอย่างนั้น มุมมองคุณค่าที่ผมใฝ่ฝันและถือว่าสำคัญที่สุดคือผลการสอบช่วงปลายเทอมต้องดี นี่ถึงจะเป็นสิ่งที่ผมภูมิใจที่สุด และไม่เคยคิดถึงเลยว่าเมื่อผมดังแล้วก็สามารถหยิ่งได้ ไม่เคยมีความคิดอย่างนั้นเลย
“ตอนพึ่งเข้าไปเรียนที่เจี้ยนจงนั้น การบ้านผมนั้นแย่มาก ทำให้ผมไม่มีความมั่นใจเลย เพราะคุณค่าความสำเร็จอย่างอื่นนั้นผมไม่ให้ความสำคัญ จะต้องทำการบ้านให้ดี สามารถสอบเข้าโรงเรียนที่ดี นั่งถึงจะเป็นสิ่งที่ดี และไม่มีความรู้สึกว่าตัวเองเป็นดารา และไม่มีความคิดในเรื่องการงาน คงไม่มีใครที่พึ่งจบมัธยมต้นก็คิดเรื่องการงานแล้ว ฉะนั้นการที่จะเจอกับแฟนเพลงก็เป็นเรื่องธรรมดาแล้ว เพราะว่าผมนับว่าเป็นคนหนึ่งที่ดังขึ้นในช่วงพริบตา คิดว่าก็น่าจะดังอย่างนี้แหล่ะ ไม่มีการไปเปรียบเทียบ ไม่ได้ผ่านความลำบากมาก่อน
“จนกระทั่งตอนหลังได้หวนกลับมาคิด หลายปีมานี้ ด้านการงานนั้นทั้งขึ้นๆลงๆ พึ่งรู้ว่ามันไม่ใช่เป็นอย่างนี้ สิ่งเหล่านี้ได้มายากมาก แต่ในตอนนั้นผมรู้อย่างเดียวว่าการสอบปลายเทอมนั้นทำให้ผมมีความกดดันสูงมาก หากสอบได้ไม่ดีก็จะหมดสิ้นทุกอย่าง”
