( เพราะฟ้าไม่กว้างพอให้โอ๋เขียนคำว่ารักเฮีย )
ความกว้างของฟ้าก็กว้างไกลแค่ทำให้เราห่างไกลกันแค่นั้นเอง แต่แคบมากเลยน่ะค่ะ แคบมากไม่พอที่จะจุนิยามความรักความห่วงใยของโอ๋ที่มีให้เฮียได้หมด ทุกครั้งที่โอ๋พิมพ์คำว่ารักลงไป ถ้าเฮียได้อ่านโอ๋ขอให้เฮียได้รู้ว่าคำว่ารัก1คำใหญ่ในนั้นจะมีคำว่ารักคำเล็กอยู่อีกเป็นร้อย เป็นพัน เป็นหมื่น แสน ล้าน อยู่ในนั้น .....
เฮียเผิงค่ะ..เรามาตกลงกันก่อนได้มั้ย ว่าถ้าวันนึงเฮียอิ่มตัวและที่กับวงการนี้แล้ว หรือ เฮียจะผันตัวเองไปทำงานเบื้องหลังอย่างจริงจัง เฮียสัญญากับโอ๋ได้มั้ย ว่าเฮียจะไม่ทิ้งโอ๋ ไม่ทิ้งพวกเรา ไม่หลงลืมความรักความห่วงใย สายสัมพันธ์วันนี้ที่มีต่อกัน ส่งข่าวคราวมาให้รู้ ส่งรูปภาพให้ดูบ่อยๆ ไม่ว่าเฮียจะทำอะไร อยู่ที่ไหน กับใครก็ตามแต่ เมื่อถึงวันนั้นอย่าลืมวันนี้น่ะค่ะ.....
บางทีเรื่องแบบนี้ก็แว๊บเข้ามาในสมองว่าถ้าวันนึงเฮียอิ่มตัวจริงๆ การแสดงออกของความรักโอ๋จะดำเนินไปในทางไหน (โอ๋ไม่ได้พิมพ์ออกมาเล่นๆน่ะค่ะอันนี้โอ๋ค่อนข้างซีเรียส) อาจเพราะว่าความเป็นจริงเฮียอยู่ห่างไกลโอ๋จนเกินคาดเดาไงค่ะ.....
สิ่งที่โอ๋พร่ำเขียนถึงอาจจดูเป็นอะไรที่เลื่อนลอย แต่ทุกอย่างนั่นออกมาจากใจอย่างจริงจัง กลั่นกรองแล้วจากความรู้สึก วันนี้พิมพ์ออกมาจากอารมณ์ล้วนๆ ..................... # ความในใจมากมายที่มียากจะบอกให้รู้ ยากที่จะกรองมาเป็นตัวอักษรค่ะ#
[/size][/size]
